“Kort voor zijn 77e verjaardag heeft mijn allerliefste man Jan Dirk van Essen op zijn unieke en geheel eigen wijze afscheid genomen van het leven.” Deze regels zette Gudrun, Jan’s echtgenote, op de rouwkaart. De uitvaart was op 9 februari.
In de aula van Westgaarde waren onder anderen diverse leden uit Binnenbuurt Murillo aanwezig. Zijn vrienden Ton Hogenes en Dick van Alphen herdachten hem met goedgekozen woorden. Schrijver dezes lichtte op verzoek van Gudrun en Jan zelf de muziek toe die zij samen met zorg hadden uitgekozen.
Jan was een bindende kracht in zijn BinnenBuurt en heel StadsdorpZuid. Energiek en praktisch kwam hij te hulp als hij vond dat je die nodig had. Daar had je wat aan, want Jan kon veel. Hij was de spil van de werkgroep Wonen en daarbinnen het liftentrio. Medeleden waren Olga van den Berg en Dick van Alphen. Gedrieën richtten zij de stichting Age Friendly Wonen op om met meer kracht bij het gemeentebestuur aandacht op te eisen voor passende huisvesting van ouderen. Toen dat na enkele jaren vasthoudende actie onvoldoende resultaat opleverde, vond Jan dat de stichting beter ontbonden kon worden: “Je moest ook ergens een punt achter kunnen zetten.”
Na zijn werkzame leven werd Jan kunstschilder. Hij kon prachtig sappige groenten op het doek zetten in eetlustopwekkende kleuren. Zijn werk was jarenlang te zien bij Kamman Fruitprimeurs in de Beethovenstraat en op diverse exposities. Later verruilde hij de rode kool, de prei en de appeltjes voor het menselijke gelaat. Tot zijn eigen verbazing bleek hij een geboren portrettist. Nog meer dan door de beeldende kunst werd Jan geraakt door de muziek, vooral de opera en nog het meest door de noten van Richard Wagner.
Onder de vloeiende klanken van de ouverture van Tristan und Isolde stonden wij stil bij het leven van deze bijzondere man. Daarna hieven wij met Gudrun het glas, want ook de wijn hoorde bij het leven dat Jan van Essen liefhad.
Kees Jansen